استیو جابز، مدیر عامل اپل، 19 سال پیش در چنین روزی در کنفرانس و نمایشگاه Macworld سال 2006 مک بوک پرو را معرفی کرد.
جابز مک بوک پرو را به عنوان اولین نوت بوک مک که از پردازنده های PowerPC به معماری Core Duo اینتل منتقل می شود، رونمایی کرد. مک بوک پرو که به عنوان جایگزینی مبتنی بر اینتل برای خط PowerBook طراحی شده بود، از یک شاسی آلومینیومی مشابه استفاده کرد و یک پردازنده Intel Core، یک وب کم و کانکتور برق MagSafe را اضافه کرد. صفحه نمایش آن 67 درصد روشن تر از مدل قبلی خود بود که با درخشندگی نمایشگرهای مستقل سینمای اپل مطابقت داشت.
اپل ادعا کرد که پردازنده های اینتل “تا چهار برابر عملکرد PowerBook G4” را ارائه می دهند. این انتقال توسط Rosetta، یک لایه ترجمه نرم افزاری که به برنامه های PowerPC اجازه می داد روی مک های مبتنی بر اینتل اجرا شوند، پشتیبانی می شد.
مک‌بوک پرو اصلی در دو پیکربندی عرضه شد، هر دو با صفحه نمایش 15.4 اینچی با وضوح 1440 در 900. مدل پایه دارای پردازنده Core Duo با فرکانس 1.67 گیگاهرتز، 512 مگابایت رم DDR2 و هارد دیسک 80 گیگابایتی بود، در حالی که مدل پیشرفته دارای پردازنده 1.83 گیگاهرتز، 1 گیگابایت رم و هارد 100 گیگابایت بود. هر دو مدل دارای کارت گرافیک ATI Mobility Radeon X1600 بودند. مدل 15 اینچی فقط 5.6 پوند وزن و تنها یک اینچ ضخامت داشت.
همچنین دارای دو پورت USB 2.0، یک درگاه FireWire 400، یک پورت اترنت گیگابیتی و یک اسلات ExpressCard/34 برای قابلیت ارتقاء است. حذف FireWire 800 در مدل های اولیه 15 اینچی انتقاد برخی از کاربران را برانگیخت، اما این پورت بعداً در ویرایش های بعدی بازیابی شد. در ابتدا فقط با صفحه نمایش 15 اینچی در دسترس بود، اپل یک نوع 17 اینچی را در آوریل 2006 معرفی کرد.
در طول سال‌ها، خط مک‌بوک پرو از طریق طراحی‌های مختلف و تکرارهای تکنولوژیکی، از جمله ساخت unibody در سال 2008، صفحه‌نمایش رتینا در سال 2012 و نوار لمسی بحث‌برانگیز در سال 2016 تکامل یافت. انتقال از اینتل به اپل سیلیکون در سال 2020 پایان کار را رقم زد. دوران مک بوک پرو مبتنی بر اینتل، زمانی که اپل به سمت نسخه اختصاصی خود رفت تراشه های M1، M1 Pro و M1 Max.
